Outros traballos.

Como moitas outras persoas, mentres estudaba, tiven que traballar para poder facer fronte aos gastos. Un deses traballos foi nun centro de acollida de menores.

Estiven alí dous anos. Nese tempo, compartín a miña vida cos mozos que habitaban alí pois eu tamén vivía no centro. Foi unha experiencia complexa, con momentos agradables e outros moi duros.

O meu cuarto, estaba situado entre os dous cuartos dos rapaces. Dunha banda había nenos de oito a dez anos e, no outro, os maiores ata dezaseis. A miña era a planta cuarta dun edifico con dúas ás, unha de mozos e outra de mozas. Cada neno, cada nena que estaba naquel centro posuía unha historia detrás, unha historia que a moitos faría chorar, ou que outros non soportarían. Mais, se lles mirabas aos ollos, so vías a un neno coas mesmas necesidades de agarimo que calquera. Ben, pode que máis.

Algunhas noites -antes de durmir- acostumaba a contarlles historias ao grupo dos pequenos. Pode que fose alí onde naceu o meu gusto por contar contos, ou quizá xa ven de antes. En todo caso, aprendín eu máis dos rapaces do que creo que eles aprenderon de min. Gardo moitas lembranzas de aquel tempo e daquel lugar que, quizá algún día, decida pousar sobre o papel.